Św. Augustyn – myśli
Łzy są kroplami krwi duszy.
Nasze pragnienia zawsze się modlą, choćby wargi milczały.
Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na swoim miejscu.
Boże, daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz. A potem żądaj ode mnie, czego chcesz.
Bóg jest bliżej nas, niż my siebie samych.
Dlaczego płacz słodkim jest dla nieszczęśliwych?
Dokąd mogłem uciec od siebie samego?
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Czas nie próżnuje.
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.
Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.
I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.
Jeżeli cię przestrasza praca, wspomnij na nagrodę.
Lepiej uczyć się rzeczy pożytecznych niż podziwianych.
Nadmiar dobroci nie szkodzi.
Nie chodź na rynek, wejdź w siebie, we wnętrzu człowieka mieszka prawda.
Nie ma takiego człowieka, który by nie kochał, ale cała rzecz w tym, co kocha.
Nie powinniśmy kochać ludzi na tyle, aby dla nich kochać ich występki, a nie powinniśmy nienawidzieć występków na tyle, aby dla nich nienawidzieć ludzi.
Nie zawsze nieznajomość zła jest złem.
Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych.
Pokora i wstyd po uczynionym grzechu daleko są milsze Bogu, niż pycha po spełnieniu dobrego uczynku.
Pragnąłem widzieć siłami umysłu to, w co uwierzyłem.
W wieczności Bożej istnieje tylko jedno: trwanie; w czasie istnieje tylko jedno: przemijanie.
Życie rodziców jest księgą, którą czytują dzieci.
Ziemia jest twoim okrętem, nie siedzibą.
Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.
Jaka myśl, taki czyn.
Małe rzeczy są naprawdę małe, ale być wiernym w małych rzeczach – to wielka rzecz.
Nieszczerość jest wrogiem każdej przyjaźni.
O tyle stajesz się z dnia na dzień piękniejszy, o ile wzrasta w tobie miłość. Bo miłość jest ozdobą duszy, jest jej pięknem.
Oddajmy siebie w całości nie jako równowartość, ale po prostu dlatego, że nie mamy nic więcej.
Pamiętaj o tym, że twoje swobodne i wolne od zajęć chwile obciążone są największymi zadaniami i odpowiedzialnością.
Szczęśliwy jest człowiek, który posiada to, czego chce, a nie chce nic złego.
Ten, który cię stworzył wie również, co ma z tobą zrobić.
Źródłem wszelkiego grzechu jest pycha.
Miłość porusza się na dwóch nogach: jedną z nich jest miłość do Boga, drugą do ludzi. Rób wszystko, żebyś nie kuśtykał, ale biegnij na obu, aż do samego Boga.
Dajcie mi modlące się matki, a uratuję świat.
Chcesz mieć radość wieczną, złącz się z Tym, który jest wieczny.
Człowiek jest tęsknotą Boga, jest celem Jego miłości.
Im bardziej wątpiłem w Boga, tym bardziej opieszale Go szukałem.
Istnieją dwa rodzaje jałmużny: dawanie i przebaczanie. Dawanie tego, co dobrego zdobyłeś; przebaczanie tego, co wycierpiałeś.
Jak przyjaciele pochlebcy psują, tak kłótliwi nieprzyjaciele bardzo często przyczyniają się do poprawy.
Kto kocha siebie a nie Boga, nie kocha siebie; kto natomiast kocha Boga a nie siebie, siebie kocha.
Nie mieczem, lecz krzyżem uczynił Chrystus ziemię sobie poddaną.
Nie zatrzymujmy nieprzyjaźni względem kogokolwiek w naszych sercach, bo gdy w sercu zbierze się dużo nienawiści, ono niszczeje.
Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwości.
Niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie.
Przemoc przyzwyczajenia pociąga i pęta ducha nawet wbrew jego woli, ale nie bez jego winy.
Słowo w żłobie kwiliło jako nie umiejące mówić dziecię, bez którego niema byłaby cała mowa ludzka.
Strumień łaski nie wspina się na wzgórza pychy, lecz spływa w doliny pokory.
Tam gdzie jest miłość, nie ma cierpienia, a jeśli nawet jest, to samo staje się przedmiotem miłości.
Rozumiej, abyś mógł wierzyć, wierz, abyś mógł rozumieć.
Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga.
Czy dlatego coś jest piękne, że się podoba, czy się podoba, że jest piękne?
Porządek jest rozmieszczeniem równych i nierównych rzeczy z wyznaczeniem odpowiedniego dla każdego z nich miejsca.
Pracuj tak, jakby wszystko zależało od ciebie ale ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga.
Prawdziwą radość można tu sobie przygotować, ale uzyskać ją można dopiero w przyszłym życiu.
Przyjacielowi chwalącemu i nieprzyjacielowi ganiącemu nie należy we wszystko wierzyć.
Sprawiedliwości musi się stać zadość, choćby świat miał zginąć.
Szukający Pana znajdą Go, a znalazłszy Go, będą Go chwalić.
Człowiek nie może niczego nauczyć drugiego człowieka, może mu tylko dopomóc w wyszukiwaniu prawdy we własnym sercu, jeżeli ją posiada.
Odnaleźć stałość w odczuwanych sprzecznościach – oto jest cel walki z samym sobą.
Bóg miłuje nas takimi, jakimi będziemy, a nie takimi, jakimi jesteśmy.
Złem jest złe używanie dobra.